Hükümet, muhalefetin Lijo ve García Mansilla'nın mahkemeye gelişini engellemek için "hiçbir şey yapamayacağını" söylüyor

Muhalefetin büyük çoğunluğunun tepkisi ve yargı itirazları konusunda şüphe ve endişe göstermekten uzak olan Casa Rosada, Javier Milei'nin Ariel Lijo ve Manuel García-Mansilla'nın Yüksek Adalet Divanı'ndaki kararnameyle atamalarını ilerletmek için başvurduğu argümanları güçlendirdi ve yolun sonunda "Senatonun onayını alacakları" konusunda iyimserdi. Cumhurbaşkanlığı çevresindekiler Clarín'e, "Onları engellemek için hiçbir şey yapamazlar" dedi.
Hükümet, komisyon yoluyla atanma kararının, tüm siyasi yolların tüketildiği bir ortamda alındığına ve kararnamenin Kongre ve yargıdan gelebilecek her türlü saldırıyı bertaraf etmek için gerekli hukuki ve siyasi desteği içerdiğine güvenmektedir.
Bu bağlamda, güvenin bir göstergesi olarak, her iki hukukçunun da bu cumartesi saat 21.00'de Javier Milei başkanlığında yapılacak olağan oturumun açılışına davet edilmesine karar verildiğini açıkladılar. "Teknik olarak, onlar zaten Mahkeme'nin içindeler" diyorlar.
Ne Senato'daki bir aksilik ne de muhalefetten gelen eleştiriler iktidar partisindeki iyimserlik iklimini değiştiremedi. Balcarce 50'den "Hiçbir şey yapamazlar" diye meydan okuyorlar.
Comodoro Py'de oluşan gürültünün ve Yüksek Adalet Divanı'nın içinde bulunduğu iç çatışmanın ötesinde, Lijo'nun federal yargıç olarak görevinden ayrılması için hiçbir yargısal engel olmayacağını garanti ediyorlar ve Mahkeme bakanlarının onları yemin ettirmeyi "reddedemeyeceklerini", çünkü "Yürütmenin anayasal bir yetkisi olduğu için bunu yapmak zorunda olduklarını" vurguluyorlar.
Cumhurbaşkanlığı sözcüsü Manuel Adorni'nin düzenlediği basın toplantısında da vurgulandığı üzere, yıldız danışman Santiago Caputo'nun ana hatlarını çizdiği söylem, Mahkeme'nin "acil durum mekanizması" altında faaliyet gösterdiği ve beş üyeli yapısının tamamlanması gerektiği yönündeydi .
Ve siyasi açıdan, şartnamenin ilerlemesi için müzakere fırsatlarının "zaten tükendiği".
Bu metnin bir kısmı Milei'nin imzaladığı ve Çarşamba günü Resmi Gazete'de yayımlanan kararnamede de yer alıyor.
Balcarce 50'de olası itirazlardan duyulan korkuyu bir kenara bırakıyorlar: Hukuki tartışmanın "var olmadığını" düşünüyorlar. “Komisyon atamalarının birçok emsali var. Belki şimdi isimleri beğenmedikleri için sorguluyorlardır ama Cumhurbaşkanı'nın kimi seçeceği konusunda fikir sahibi olmak için önce bir seçim kazanmaları gerekiyor" diye espri yaptılar.
Kararnamede, Urquiza'dan Macri'ye, Perón, Alfonsín ve Menem'den geçerek federal yargıçların komisyon tarafından atanmasına ilişkin 19 tarihi emsal yer alıyor. Resmi metinde, "Yüksek Mahkeme bu atamalar hakkında karar vermek zorunda kaldığında, Başkan'ın bunu yapma yetkisine sahip olduğunu kabul etti" deniliyor.
Ancak Casa Rosada, Kirchnerizm ve diğer muhalif kesimlerin atamaları engellemeye çalışacağının farkında. Özellikle, Unión por la Patria'nın, PRO, UCR ve hatta iktidar partisinden ayrılan ve Lijo'yu sert bir şekilde eleştiren Senatör Francisco Paoltroni'nin bazı kesimlerini aynı çizgiye getirmeye çalışacağını umuyorlar.
“Lijo ve Mansilla’yı devirmeleri mümkün değil. "Ne kadar ağlasalar da onları dışarı atamayız" diyor Milei'nin yakınları. Bu bağlamda, muhalefetin DNU'da veya emeklilik reformunda olduğu gibi kararnameyi geri çekecek araçlara sahip olmadığını açıklıyorlar.
Adorni, kararı açık bir mesajla savundu: “Hakimler komisyon tarafından atanır ve bu, Cumhurbaşkanının kararıdır. İlgili yasal adımlar atılacak olup, netleştirilecek çok fazla bir şey bulunmamaktadır. Senato dilekçeleri bir yıl boyunca bekletti ama karara bağlamadı ve bu durum Yürütmenin anayasal yetkileri arasındadır."
Muhalefet olağanüstü oturum yapmayı değerlendirirken, hükümet bahsini iki katına çıkarıyor ve konunun meclis gündemine gelmesi durumunda geçen cuma günü başarısızlıkla sonuçlanan oturumda kaybolan oyları geri alabileceğini düşünüyor. "Lijo'yu reddetmeye kimin cesaret edeceğini görmek istiyoruz" diye meydan okuyorlar. Belki de aşırı iyimserlik ve biraz da tedbirsizlik yüzünden Hükümet, UxP blokunun 34 senatörünün "kararnameyle atamayı kabul eden bir yargıcın adaylığını reddetme" sözünü yerine getireceklerinden şüphe ediyor.
K'nin, Lijo'nun dilekçesini mecliste görüşmek ve salt çoğunlukla, yani 37 oyla, yani reddetmek için gereken üçte birlik oydan 13 fazla oyla reddetmek için gerekli sayıyı toplayabileceğini iddia etmesi.
Mahkemenin genişletilmesi “Hükümetin gündeminde olmasa da” La Libertad Avanza, dilekçelerin nihai onayını garanti altına almaya yardımcı olması durumunda Patria Enstitüsü’nün taleplerini dikkate almayı dışlamıyor, ancak “Başkanın iradesinden vazgeçmeden”. "Biz her zaman ya her ikisi ya da hiçbiri dedik ve sözümüzü tuttuk" diye vurguluyorlar.
“Lijo’nun oyları hala Senato’da. Hükümet, "Kararnamenin maliyetini bize ödetmek istediler ama sonunda onaylayacaklar" sonucuna vardı.
Lijo ve García Mansilla'nın Yüksek Mahkeme'de olmasıyla birlikte Hükümet, Yargıtay'daki önemli boşlukları dolduran ve Senato'ya sunulmayı bekleyen 150 yargıç, savcı ve savunman listesini bir kez daha masaya koyacak: Başkanlık ortamında bunun Peronizm'deki bütünlüğü bozacak bir araç olacağına inanıyorlar; atanacak adaylar hakkında "fikir belirtmek istemeyen çok az kişi var" argümanıyla. "Yolun sonunda Lijo ve García Mansilla Senato'nun onayını alacaklar" diye sonuca varıyorlar.
Clarin